Home, sweet home

Zo en nu dan nog het laatste stukje van onze reis. Zaterdag ging al om 6 uur de wekker, immers we moeten vroeg ontbijten want onze vlucht vertrekt om 10.00 uur en we moeten tenminste 2 uur van tevoren aanwezig zijn. Echt trek hebben we niet, dus zijn al snel klaar met ontbijten, nog even de koffers controleren en dan kunnen we uitchecken. Gisteren bij de receptie al een busje voor naar het vliegveld besteld en dat zou ons om 07.20 uur komen ophalen. Wij zaten er al om 07.00 uur, maar om half 8 nog steeds geen bus. Nadat Jo diverse malen is wezen vragen en aangegeven heeft dat we echt om 8 uur op het vliegveld moeten zijn, komt dik 20 minuten laat het busje aanrijden. Wij zouden de laatste stop voor het vliegveld zijn, maar…….. er zat voor de verdere rest niemand in. Dus of ze die beste man uit zijn bed hebben gebeld, wij weten het niet, maar spraakzaam was hij zeker niet ;-)

Bij het vliegveld van Cairns aangekomen kunnen we zo doorlopen naar de incheckbalie. Onze handbagage is te zwaar, maar onze koffers zitten nog niet aan hun gewicht, dus moeten we even wat wisselen, voordat we definitief alles kunnen inchecken. Dan op naar de immigratiedienst om aan te geven dat we graag Australië uit willen. Iets wat we in Nederland niet kennen maar door een praatje met de douanier, de beste man had toch tijd zat, komen we erachter dat het vooral om te controleren is of je visa nog geldig is, je geen boetes open hebt staan of dat je nog voor een ander vergrijpje wordt gezocht. En als je nu alles netjes volgens de regels doet, mag je de volgende keer ook weer het land in, volgens de beste man.

Dan de gebruikelijke handbagage en security scan en dan is het Ba’s beurt om het explosieve onderzoek te doen, Jo is immers in Nieuw Zeeland al aan de beurt geweest. Allemaal geen probleem en dan begint het wachten. Onze eerste vlucht naar Hongkong via Brisbane heeft een vertraging van een dikke 20 minuten. Dat begint al goed. Als we in Brisbane aankomen, moeten we eerst allemaal het vliegtuig uit en benutten wij de tijd om even de laatste Australische dollars uit te geven. We zien een zakje “fruitella”, maar we komen 20 cent te kort, maar echt te kort komen we het niet maar we willen graag van de Australische muntstukken van elk er eentje mee nemen. Toen we aan de mevrouw achter de kassa uitlegden waarom we zo aan het tellen waren, nam ze zelf 20 cent uit de la en maakte duidelijk dat het zo goed was. Wij blij met een zakje fruitella van 3,63 AUD en onze muntjes.

Dan kunnen we weer boarden en begint de 8,5 uur durende vlucht naar Hongkong waarbij we na 1 uur en 45 minuten weer Cairns passeren, maar nu zonder te stoppen ;-)
Onderweg lezen we wat, spelen we wat spelletjes op de board tv en kijken wat afleveringen lost op onze pc. Natuurlijk afgewisseld met de diverse versnaperingsrondes (Jo vindt het allemaal niet te eten, Ba schuift echter alles naar binnen, ook het eten van Jo). We zijn blij als we om 20.30 uur lokale tijd het vliegtuig uit kunnen, want bij het landen kwam er “rook” in de kabine, dat zal wel condens zijn, want we komen van -61 graden in 30 graden. En onze Chinese buurman ruikt ook niet at te fris om het zachtjes uit te drukken en voor ons hebben we 8 uur lang met een zieke peuter gezeten die een kwartier voor het landen nog even zijn maaginhoud verspreidde over zijn moeder ;-) Het ventje kon daarna gelukkig weer lachen, het was eruit ;-)

Van ons eerste verblijf in Hong Kong hebben we nog een slordige 100 HKD over (zo’n 10 euro) en die maken we op aan een grote koffie, een flesje sprite en een pizza punt. Ja, die prijzen hier zijn zo anders dan in Down Under. Een slof Marlboro van 10 pakjes is hier 15 euro, en goedkoper dan 1 pakje sigaretten in Australië. Bizar!
Dan is het wachten op onze vlucht van CX271 die via Amsterdam naar Parijs vliegt. Gelukkig niet anders om. Hij vertrekt om 00.10 uur lokale tijd (18.10 uur Nederlandse tijd) en dan hopen we om 06.30 uur voet aan Nederlandse grond te zetten.

………………………………….(tot zover het gedeelte wat we op Hong Kong getypt hebben)…………………………..


Het werd dus niet 00.10 uur lokale tijd maar dik 1,5 uur later omdat ze een parkeerfoutje in de gate hadden gemaakt. Wel grappig is dat ook al zijn we zo ver van huis, we ontmoeten continu Nederlanders ;-) Zo ook de geocacher Civetkat.
Doodop zijn we als we tegen 01.30 uur lokale tijd van Hong Kong wegvliegen en ook al is de ruimte zeer beperkt we proberen toch wat te snoezen. We zijn dan ook on zo blij als de piloot het vliegtuig om iets over zevenen aan Nederlandse grond zet. Dan op naar de koffers, waar we vol spanning wachten of ze er zijn en of ze nog dicht zijn. Er loopt een speurhond bij onze bagageband, en die blijkt bij navraag te zijn getraind in inheemse dieren en koraal. Nou dat hebben wij in ieder geval niet in onze koffer. Gelukkig komen na een poosje onze koffers in beeld en kunnen we met de bus naar de long term parkeerplaats waar onze auto staat. Even kijken of er geen deuken in zitten en gelukkig blijkt dat niet het geval. Bij uitchecken krijgen we echter een schrik om het hart. Er wordt even bijna 400 euro van onze creditcard afgeschreven. Dus uitrijden en dan verhaal halen. Blijkt iets fout te zijn gegaan en dus nu weer een formulier invullen.

Dan eindelijk op weg naar huis. We zijn niet echt al te fris en besluiten nog even iets te eten en gaan voor een kaasbroodje bij het eerste tankstation. Wat zijn de prijzen hier een verademing ;-) Voor 10 euro hebben we twee kaasbroodjes, 1 croissant en 1 pakje shag. Tegen half 10 zijn we thuis en worden we verrast door de prachtig versierde woonkamer en slaapkamer. Ooow, zo lief en zo fijn dat het schoon is. Maar we duiken niet het bed in, want het beste om met een jetlag om te gaan is zo snel mogelijk aan te passen aan de nieuwe situatie. Dat hebben we ook gedaan toen we naar de andere kant gingen en toen weinig tot geen last gehad van een jetlag, en dus gaan we hier ook gewoon vrolijk aan de slag ;-)

Eerst de post opmaken en nakijken en meteen zijn we weer terug op aarde. Damn, zo zie je maar weer dat toch niet alles vanzelf loopt. Als we zelf bellen voor uitleg merken we wederom dat we in Nederland zijn: weinig begrip en we moeten het zelf maar oplossen met andere woorden, gewoon dokken. In de afgelopen twee maanden is er op een ander vlak weinig gebeurd en zo moeten we ook weer overal zelf achteraan lopen, welkom thuis ;-)

Na de post is het tijd om boodschappen te doen, want er is niets meer in huis. Daarnaast zijn er nog een paar zaken kapot gegaan tijdens onze reis, dus moeten we ook vervangen en dus gaan we de Nederlandse economie weer stimuleren ;-)

Dan is het tijd om de souvenirs uit te pakken en de professionele foto’s van onze trouwdag te bekijken. In koken hebben we geen zin, dus wordt het een ongezond bezoekje aan de snackbar. Nu vallen de ogen haast dicht, (we zijn al wakker sinds vrijdagavond 23 juni 22.00 uur Nederlandse tijd en nu is het maandagavond 25 juni bijna 20.00 uur) dus wij gaan zo slapen. Jullie weten hoe het verhaal begon, wat we allemaal mee hebben gemaakt en dus nu ook hoe het eindigt wat dit is onze allerlaatste blog!

Bedankt voor het volgen en alle reacties en wellicht tot onze volgende verre reis.

Barry & Jolanda