Nooit gedacht dat de tropen ons zouden bevallen

Yeah, het weer is hier verrukkelijk. ;-) Met zo’n 23 graden is het zeer goed uit te houden, er heeft zich nog geen zweet druppel op ons gezicht vertoond ;-) De blauwe lucht, de groene palmbomen en het zuchtje wind maken dat het oog ook geniet. Tja, dit winterse tropenweer is wel iets wat we mee naar huis willen nemen. Onze poezen missen we best wel, want op het terrein lopen allemaal allerlei soorten vogels en eenden rond, niet echt makkelijk om mee te kroelen. Wel is Jo als sinds we op reis zijn van de medicijnen voor de allergie af en dat gaat prima. Zo hieronder onze belevenissen van de afgelopen 2 dagen.

DINSDAG

Vanmorgen bij het ontwaken scheen de zon al, yeah!!!!! Maar we zijn dan ook in de tropen. Op de toiletten van ons Big 4 Adventure Whitsunday resort hangen dan ook de waarschuwingen dat we ons moeten insmeren tegen muggen, zandvliegen en ander gespuis.

Het begin van de morgen staat in het teken van wassen en de camper schoonmaken, want van de vele regen ruikt het muf en is de vloer wel aan een beurtje toe ;-) Dus alles wordt opengezet, alle dekbedhoezen en kussenslopen worden eraf gehaald en samen met de kleding was gaan we richting de wasserette. Damn, alle machines zijn bezet en dat al zo vroeg in de morgen. Gelukkig wast de machine maar 30 minuten en is het schijnbaar gebruikelijk om als de wasmachine klaar is, de was van iemand anders eruit te halen en je eigen was erin te doen. Tja dan doen wij het ook maar en 2 van de 6 wasmachines worden gevuld met onze spullen. Na een half uurtje gaan we weer kijken, maar nog niet alles is schoon. Dus hangen we de schone was op de droogmolens in de zon, drogers zijn hier toch maar 3x niks, en doen we nog 1 was.

Daarna gaan we naar de receptie om te informeren naar de georganiseerde reismogelijkheden. We komen er achter dat het hier de Whitsundays heet omdat Cook hier met Pinksteren langs de eilanden voer en het gebied naar Pinksteren, whitsundays dus, vernoemd heeft.

Vervolgens vertrekken we per bus, naar Airlie beach, het stadje zou slecht bereikbaar zijn met de camper, dus vandaar de bus. Onderweg komen we weer fietsers tegen. Ja, het is een wonder dat Cadel Evens zo’n goede fietser is geworden, want fietsers moeten hier ook gewoon over de 100 km wegen fietsen, zonder extra paden, dat is volledig normaal hier in Australië. Wederom leve Nederland!

Airlie Beach heeft een prachtig blauw water met vele mooie schepen. We lopen langs de Blue Lagoon en over de boardwalk en krijgen een prachtig zicht op het intens blauwe water. Maar wederom geen strand te ontdekken. Na een wandelingetje lopen we terug naar de hoofdstraat, bezoeken wat winkeltjes en gaan lunchen bij Harry’s Corner. Het wordt een milkshake (hier gemaakt zonder ijs) met een sandwich voor Ba en een milkshake en een fruitsalade voor Jo. Daarna nemen we de bus weer terug, maar de buschauffeur vergeet bij onze stop te stoppen en dus moeten we een stukje teruglopen.

De was is inmiddels gedroogd en kan weer opgevouwen en weggeborgen worden. Dan gaan we even aan het zwembad in de zon liggen, niet om te zwemmen maar om even van de ligbedden gebruik te maken, zelf hebben we immers alleen twee vissersstoelen bij ons. Als Jo daarna de administratie doet, houdt Ba zich bezig met het eten. Vandaag: gebakken aardappelblokjes (van aardappels die we eerst zelf gekookt hebben) met pepersteak en rauwkostsalade. Voor het maken van de pepersteak maken we gebruik van de camp kitchen, want onze pan is verreweg van ideaal. En nu komen we er achter dan een spuitbus met boter wel handig is, in tegenstelling wat we in een van onze andere blogs beweerd hebben, maar toen hadden we ook nog geen ervaring met de camp kitchen.

WOENSDAG

Na het ontwaken maar eerst Jesper gefeliciteerd met zijn verjaardag. We waren vast de eersten ;-) Mocht hij het nog niet gezien hebben, dan bij dezen nogmaals: Jes, van harte gefeliciteerd met je verjaardag.

Daarna wederom het matras van de slaapplaats boven de bestuurder naar buiten gezet, want het stinkt nog steeds en daarom hebben we vannacht weer achterin de camper geslapen. Vandaag staat in het teken van nietsdoen oftewel een sportdag voor ons. Voor Ba is nietsdoen ook een sport en Jo heeft er de grootste moeite mee ;-) Na wat gepuzzel op de pc, de petanque ballen gehuurd bij de receptie van ons resort en 2 potjes ge jeu de bouled. Daarna de camper gepakt en naar het water gereden om een stukje te gaan wadlopen. Om half 12.25 uur zou het water het laagst zijn en we waren er zo tegen kwart over 11. Slippers aan, want nat gaan we sowieso worden, maar dat geeft niet bij 23 graden en met onze zwemkleding onder onze gewone kleding aan. Het eerste stuk gaat wel, maar dan komen we in de zanderige modder terecht die onze slippers vastzuigen en tot aan onze kuiten zakken we weg. Jo vindt dat best eng, dus worden de slippers uitgetrokken en gaan we op blote voeten verder. Na het ergste stuk gehad te hebben, kunnen we weer door een laagje water lopen en dan bereiken we het eilandje dat helemaal begroeid is met mangrove bomen en beklimmen we de rotsen. Mooi uitzicht heb je hier. Op de weg terug hebben we ook al levend koraal gespot, al is het dan nog niet zo fel gekleurd als we hopelijk nog gaan zien, het was wel mooi. Het is een dik een half uur later en het is duidelijk te merken dat het water nog verder gezakt is. De weg terug is makkelijker dan de heenweg, tja we hadden ook op het laagste punt erheen kunnen lopen, maar dan hadden we een probleem gehad bij het teruglopen. Alleen de laatste 10 meters zijn weer blubberig, en met onze handen, voeten en kleding onder de blubber komen we weer aan op het vaste land. Verderop is een kraan waar we onze voeten, benen en handen afspoelen en in de camper moet Ba echt even een schoon t-shirt aantrekken want het andere zit onder de modder. Tja, dat is dan weer het makkelijke als je je huisje bij je hebt ;-) En we zijn ervan overtuigd dat als we iets meer eigen spullen zouden hebben, doordat we de camper thuis hadden mogen laden, dat het dan nog beter uit te houden is.

Vervolgens gaan we op naar het winkelcentrum, want de slippers van ons allebei zijn gescheurd. Ze gaan dan ook al mee sinds 2004 en we hebben al een hoop met ze beleefd, maar ze zijn nu zo goed als op ;-) Aangezien we per persoon 20 kg aan ruimbagage en 7 kg aan handbagage mee mochten nemen (en op geen enkele manier kregen wij en de reisorganisatie het voor elkaar om dat te verhogen, omdat we én meerdere landen bezoeken, we van koud naar warm reizen, het onze huwelijksreis is, we 7 weken weg zijn, alle argumenten hebben we gebruikt, maar het heeft niet geholpen). enn 1 kg overgewicht resulteert in 60 euro bij betalen, hebben wij dus besloten alleen het hoog nodige mee te nemen en zaken als douchegel, shampoo e.d. hier te kopen. En ook qua kleding hadden we zoiets als we iets nodig hebben, kopen we het hier wel, dat is goedkoper dan het overgewicht heen en terug te betalen ;-) Maar goed we gingen dus op zoek naar slippers en zijn niet geslaagd. Ze gooien je hier dood met teenslippers, die vind je in iedere shop maar dat vinden we niet lekker zitten en dus keren we met lege handen retour.

Nog even bij de Coles gezocht voor een zakje kroepoek voor bij de chicken tonight vanavond, maar ook dat kennen ze hier helaas niet. Wel weer even twee blikjes groente meegenomen. Hadden we al verteld dat de caissières van bijna alle supermarkten hier alle boodschappen voor je inpakken in plastic tasjes? Nou bij dezen ;-) Hier valt nog een boel op te besparen qua geld en milieu. En overal wordt he trouwens standaard begroet met de zin ”How are you doing?” In het begin gaven we daar ook nog serieus antwoord op, nu we door hebben dat het hun manier van hallo zeggen is, negeren we het ;-)

Terug op het park vertrekken we richting het zwembad en na een plaatsje gevonden te hebben, gaan we het water in. Brrr, het is koud, maar wel goed voor de bloedsomloop. Na wat gezwommen te hebben drogen we op in de heerlijk warme zon. Gisteren hebben we een uurtje in de zon gelegen, vandaag twee, dus we zorgen dat we ook weer niet te veel in de zon liggen, want de UV straling is hier enorm en er was gisteravond ook een waarschuwing voor op de televisie. En zijn we al bruin, nee hoor we zijn nog steeds herkenbaar als melkflessen ;-) Thuis ook gelezen dat we ons goed moesten insmeren en dat we geen zonnebrandcrème moesten meenemen, omdat deze hier veel goedkoper zou zijn dan bij ons. Nou beide is kolder zijn we inmiddels achter. Ten eerste hebben we nog niemand zich zien insmeren en ten tweede is de Nivea zonnebrandcrème zoals wel te verwachten was, vele malen duurder.

Daarna nog even gebruik gemaakt van de minigolf baan. Anders dan de holes bij ons in Nederland, maar ook wel leuk om te doen. Daarna is het weer tijd om te douchen en eten te koken, want om 19.30 uur begint hier de state of origin, de rugbywedstrijd tussen Queensland en New South Wales (Maroons vs Blues) en zodoende is alles gesloten. De mensen waarmee we de Coloured Sand tours in Rainbow Beach hebben gedaan, zijn speciaal vanuit Perth hierheen gevlogen om de wedstrijd in Brisbane bij te kunnen wonen.

Na het eten van de sweet chili chicken tonight voor het eerst een ijsje gegeten tijdens onze huwelijksreis. Het is een Ola ijsje geworden van de receptie. Op de weg terug naar de camper valt ons wederom op dat de auto hier echt HUGE zijn. Gegeneraliseerd is bij ons een BMW X5 een aso bak, maar vergelijken met de Landcruisers vanhier is het een ukkie ;-) Onze buren hebben een pick-up waarvan de bestuurdersstoel op 1,20 meter zit. , hoezo hoog ;-)

Zo meteen weer wat afleveringen van Lost kijken, want ook al is er een groot tv scherm we denken niet dat we de rugby wedstrijd gaan volgen, want we begrijpen er toch niets van. Dan is het een kwestie van vroeg slapen (ja nog vroeger dan vroeg) want morgen worden we al om 5 voor 7 opgepikt voor onze tour naar de Whitsunday eilanden. Het moeten een soort bounty eilanden zijn…, we gaan het zien!

Zonnige groeten en veel plezier bij de wedstrijd Nederland – Duitsland, hopelijk laten we die Duitsers nu eens een poepie ruiken ;-)

Barry & Jolanda