Kilometervreters en ander gespuis

De algemene psychologie lijkt gelijk te gaan krijgen. We zijn nu bijna 3 weken op reis en vanmorgen realiseerde Jo dat ze al 4 dagen geen werkmail had gecheckt. Oeps, vanavond maar meteen even doen als we dekking hebben.

Zoals jullie wellicht wel weten, is Australië een erg groot land (bijna net zo groot als heel Europa samen) en hebben we dus niet altijd internetdekking. Soms hebben we ook niet zoveel te vertellen, dus raak svp niet van de wijs als je even niets van ons hoort. Het bloggen moet immers geen verplichting worden.

Gisteren vertrokken we pas laat van onze kampeerplaats omdat we wachtten op een monteur van Apollo om ons warm water en de tv te repareren. Het euvel van het water bleek op een misverstand te berusten, maar de tv deed het echt niet. De monteur wonende in Stawell had een vrije dag en aangezien we geen zin had om een dag voor niks rond te hangen, besloten we gewoon verder te rijden. Dan maar weer een dagje zonder tv, daar gaan we niet dood aan.

In tegenstelling tot wat jullie wellicht denken, is het vrij koud hier. Gisternacht was het nauwelijks 5 graden. We zijn dan ook blij dat we een 6 persoonscamper gehuurd hebben en dat we die andere 4 personen thuis gelaten hebben ;-) Want we hebben ook de tweepersoonscampers en vierpersoonscamper gezien en we zijn echt blij dat we ons ingebeeld hebben hoe het zou zijn, want deze maat is al net aan. Wel hebben we 6 kussens en 3 dekbedden waar we gulzig van gebruik maken. Immers als we niet op een stroomplek staan, doet de verwarming het ook niet, maar gelukkig zijn de dekbedden heerlijk warm. Het is alleen even koud ontwaken, maar dan zijn we meteen wakker.

In de winkel hebben we olie in een spuitfles gekocht, want van bakboter hebben ze hier geloven we nog nooit van gehoord. Het is echt geen succes, dus geen winnaar voor Het beste idee van Nederland. ;-) De wentelteefjes die we wilden maken, belandden dan ook in de vuilnisbak in plaats van onze maag.

Na de check van de motorolie was het tijd om te vertrekken en reden we door het land van koeien, schapen, groene heuvels en gras maar geen buideldieren in de richting van Bendigo waar we een subway broodje in de zon in het park opaten en daarna onze reis in de richting van Seymour voortzetten.

Om de afstand van Melbourne (via een omweg om de Great Ocean Road te zien) naar Cairns op tijd af te leggen, weten we dat we iedere dag minstens 200 km moeten rijden. We hebben tijdens de eerste avond in de camper een globale planning gemaakt. (zie bijgevoegde foto). Met de nadruk op globaal, want we willen alle vrijheid van de camper gebruiken!

Gisteravond hebben we geparkeerd aan de 220 Koriella rest area, 5 km ten noorden van Alexandra op een plekje zonder stroom. Immers alle stroomvreters konden nog wel een dagje zonder, en dat is weer beter met onze portemonnee waar toch al een gat in lijkt te zitten, wat we niet kunnen ontdekken ;-)

Het menu was dit keer een zelf gekookte spaghetti in tomatensaus met gehakt, knoflook, paprika en ui. Toen Ba een peukje buiten wilde gaan roken, roken in de camper is verboden ;-), vlogen er vieze grote motten naar binnen. Snel de deur weer dichtdoen en de beesten opsporen en doodmeppen, want zo gaan we niet slapen. We hebben de dieren even duidelijk gemaakt dat volgens Nederlands gebruik gasten zich altijd dienen aan te melden en niet zomaar met de deur in huis dienen te vallen ;-) Het waren echte grote jongens met lijven van wel 6 cm en een spanwijdte van 15 cm. Brrr.

Vanmorgen heerlijk uitgeslapen en wakker geworden van het feit dat het buiten al licht was. Tegen kwart voor 8 zaten we dan aan het ontbijt en probeerde Ba een broodje gezond te maken met de mayonaise (dat gebruiken ze hier in plaats van boter), ham, kaas en ui. Echt beleg kennen ze hier niet. Je kunt kiezen uit ham, ham, ham, ham, ham en bacon ;-) En ze hebben kaas, nou ja kaas, het is een blok waar je ook iemand zijn hersenen mee kan inslaan, maar het smaakt desondanks wel aardig ;-) Helaas geen kuipjes kipkerriesalade, komkommersalade e.d. Ze hebben alleen maar dipsausjes.

Vandaag besloten om nog maar een dag ver te gaan rijden. Vlak nadat we vertrokken waren, kwamen we langs een reusachtige boom. Apart om te zien, dus Jo wilde even een kijkje dichterbij nemen. Dus loopt ze op de boom af en ziet dat er een grote opening in de boom zit. Dan schrikt ze zich echter rot....………. er zit een levensgroot dier in die boom die haar dan al niet even verschrikt aan kijkt. Gillend rent ze terug naar de auto om de camera te pakken en Ba mee te nemen, om een kijkje te nemen bij de Wombat, een van de buideldieren die Australië rijk is. Alleen is het wel een unicum te noemen om er eentje levend overdag en wel zo dichtbij te zien. Gelukkig was de Wombat niet weggerend en konden we nog even wat leuke kiekjes schieten.

Onderweg nog twee wombats langs de weg gezien, maar deze waren morsdood. Ons navigatiesysteem had vandaag ook een dwarse bui, want het wilde ons keer op keer over een grindweg laten rijden. We hebben dat de eerste keer een aantal kilometer aangezien, maar toen bleek dat de grindweg de komende 35 km nog niet ophield, eigenwijs omgedraaid en de langere route op de gps gevolgd. Gelukkig hebben we die ook bij ons en kunnen we hier allebei goed mee uit de voeten. Het was even een beetje billetje knijpen ;-) om de weg van 900 meter hoogte af te dalen via allemaal scherpe bochten, maar Ba reed als een jonge god, of is het oude rot ;-)

Onderweg werden we gebeld door Heith van Apollo dat ze in Sale onze tv in de camper gingen maken. Dus werd dat onze bestemming en niet het verder gelegen Buchan. Inderdaad, zoals we al dachten was de zekering kapot en na een half uurtje konden we weer op weg .

Weer werden de plannen gewijzigd want we besluiten te stoppen met rijden, ook al was de laatste 150 kilometer over de Freeway (een echte tweebaanssnelweg) lekker rijden, en pakken we de Camps 6 Atlas erbij om een plekje voor de nacht te zoeken. We hebben stroom nodig, telefoondekking en een douche en dus wordt het nummer 33: Lake View Caravan Park aan de Holland Landing hoe toepasselijk. Ja, Lake View leek ons wel een mooi uitzicht voor vanavond en dus rijden we nog zo’n 50 km verder van Sale.

De tv doet het voor het eerst, alleen nu nog leuke programma’s vinden ;-) Als avondeten is het vandaag tandori wraps die wel erg zout zijn. Maar tja, de Griekse yoghurt met de Libanese komkommers en ui verzachten het wel wat.

Zo dat was het weer vanuit Australië, deze laatste twee dagen niet zoveel bijzonders te melden. Eens zien wat de komende dagen gaat brengen als we verder richting de kust rijden voor het bezichtigen van grotten, het strand en de hoofdstad Canberra. Maar dat zijn nog vele kilometers voor de boeg! We tanken dagelijks om het risico van een lege tank maar zonder tankstation in de buurt echt te vermijden en we rijden altijd met de deuren op slot en zowel Ba als Jo rijden om beurten dus maak je over ons geen zorgen! We houden hem tussen de lijntjes en met de glimmende kant naar boven ;-).

Groetjes

Barry & Jolanda